ចរណៈ ១៥
- សទ្ធា ការជឿដោយត្រឹមត្រូវ។
- សតិ ការរឭកដឹង។
- ហិរិ សេចក្តីខ្មាសបាប។
- ឱត្តប្បៈ សេចក្តីខ្លាចបាប។
- វីរិយៈ ព្យាយាមចម្រើនកុសល ព្យាយាមលះបាប ព្យាយាមកុំឲ្យបាបកើត ជាដើម។
- សុតៈ ការស្តាប់ច្រើន ចេះដឹងច្រើន។
- បញ្ញា សេចក្តីដឹងច្បាស់តាមសេចក្តីពិត។
- សង្រួមក្នុងភោជន គឺដឹងប្រមាណក្នុងភោជន។
- ប្រកបរឿយៗនូវការភ្ញាក់រលឹក។
- សីលសំរវៈ ការសង្រួមក្នុងសីល។
- ឥន្ទ្រិយសំរវៈ គឺការសង្រួមនៅក្នុងទ្វារទាំង ៦។
- បឋមឈាន
- ទុតិយឈាន
- តតិយឈាន
- ចតុត្ថឈាន
ចេតិយ ៣យ៉ាង
- បរិភោគចេតិយ បានដល់ ព្រះចេតិយដែលបញ្ចុះបរិក្ខារ គឺសង្ឃាដិ ឧត្តរាសង្គៈ អន្តរាវាសកៈ វត្ថពន្ធចង្កេះ បាត្រ ជាដើម របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់។
- ធាតុចេតិយ បានដល់ ព្រះចេតិយដែលបញ្ចុះនូវព្រះបរមធាតុនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ។
- ធម្មចេតិយ បានដល់ ចេតិយដែលពុទ្ធបរិស័ទតម្កល់ទុកនូវព្រះពុទ្ធវចនៈ មាន បដិច្ចសមុប្បាទធម៌ ជាដើម។
ន័យមួយទៀត ចេតិយ ៣ ប្រការនេះ លោកចាត់ជា
- សារីរិកធាតុចេតិយ បានដល់ ព្រះចេតិយដែលបញ្ចុះនូវព្រះបរមសារីរិកធាតុ។
- បរិភោគចេតិយ បានដល់ ព្រះចេតិយដែលបញ្ចុះគ្រឿងបរិក្ខារ មានបាត្រ ជាដើម របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់។
- ឧទ្ទេសកចេតិយ បានដល់ ព្រះចេតិយដែលបុគ្គលធ្វើឧទ្ទិសចំពោះព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ ហើយចាត់ចែងធ្វើ ដូចរូបព្រះពុទ្ធបដិមា ដែលបុគ្គលកសាងរាល់ថ្ងៃនេះ ក៏សង្គ្រោះចូលក្នុងឧទ្ទេសកចេតិយ។
ប្រភពៈ សារត្ថសង្គហៈភាគ១ ដោយព្រះភិក្ខុ យង់ សុផាត
ចំណងរបស់ចិត្ត ៥
- បុគ្គលមិនទាន់ប្រាសចាកតម្រេក មិនទាន់ប្រាសចាកចំណង់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីស្រឡាញ់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីស្រេកឃ្លាន មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីក្រវល់ក្រវាយ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្តីប្រាថ្នាក្នុងកាម។
- មិនទាន់ប្រាសចាកតម្រេក មិនទាន់ប្រាសចាកចំណង់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្តីស្រឡាញ់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីស្រេកឃ្លាន មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីក្រវល់ក្រវាយ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីប្រាថ្នាក្នុងកាយ។
- មិនទាន់ប្រាសចាកតម្រេក មិនទាន់ប្រាសចាកចំណង់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្តីស្រឡាញ់ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីស្រេកឃ្លាន មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្ដីក្រវល់ក្រវាយ មិនទាន់ប្រាសចាកសេចក្តីប្រាថ្នាក្នុងរូប។
- បរិភោគត្រាតែឆ្អែតពេញពោះ ហើយប្រកបរឿយៗ នូវសេចក្ដីសុខក្នុងទីដេក នូវសេចក្ដីសុខ (ក្នុងការដេកប្រែប្រួល) ទៅខាងស្ដាំខាងឆ្វេង នូវសេចក្ដីសុខក្នុងការដេកលក់ស៊ប់។
- ប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយៈ ព្រោះប្រាថ្នានូវពួកទេវតាណាមួយ ថាអាត្មាអញនឹងបានជាទេវតា (មានស័ក្តិធំ) ឬទេវតា (មានស័ក្តតូច) ណាមួយ ដោយសីលនេះក្ដី ដោយវ័តនេះក្ដី ដោយតបៈនេះក្ដី ដោយព្រហ្មចរិយៈនេះក្ដី។ (បិ. ៨២, ឃ. ២១៦)
