កថាវត្ថុ១០

១.  អប្បិច្ឆកថា ពាក្យនាំឲ្យមានសេចក្តីប្រាថ្នាតិច។ ២.  សន្តុដ្ឋិកថា ពាក្យនាំឲ្យមានសេចក្តីសន្តោស។ ៣.  បវិវេកថា ពាក្យនាំឲ្យមានសេចក្តីស្ងប់ស្ងាត់។ ៤.  អសំសគ្គថា ពាក្យនាំមិនឲ្យជាប់ចំពាក់។ ៥.  វីវិយារម្ភកថា ពាក្យនាំប្រារព្ធព្យាយាម។ ៦.  សីលកថា ពាក្យនាំឲ្យតាំងនៅក្នុងសីល។ ៧.  សមាធិកថា ពាក្យនាំឲ្យសមាធិកើត។ ៨.  បញ្ញាកថា ពាក្យនាំឲ្យកើតបញ្ញា។ ៩.  វិមុត្តិកថា ពាក្យនាំឲ្យវិមុត្តិកើតឡើង។ ១០. វិមុត្តិញាណទស្សនកថា ពាក្យនាំឲ្យវិមុត្តិញាណទស្សនៈកើត។ សូមអនុមោទនា !!!

បរិភោគ៤យ៉ាង

ការបរិភោគ ប្រើប្រាស់នូវបច្ច័យនេះ ចែកចេញតាមប្រភេទ​របស់​បុគ្គល ​អ្នកបរិភោគ​ប្រើប្រាស់ មាន ៤យ៉ាងគឺ ១. ថេយ្យបរិភោគ បរិភោគដោយការលួច បានដល់បរិភោគរបស់ភិក្ខុទ្រុស្តសីល។ ២. ឥណបរិភោគ បរិភោគដោយបំណុល បានដល់បរិភោគរបស់​ភិក្ខុដែល​មានសីល តែ​មិន​បាន​ពិចារណា។ ៣. ទាយជ្ជបរិភោគ បរិភោគនូវមត៌កដែលត្រូវបាន បានដល់ការបរិភោគរបស់សេក្ខបុគ្គល ៧ពួក។ ៤. សាមិបរិភោគ បរិភោគរបស់ជនជាម្ចាស់ បានដល់បរិភោគរបស់ព្រះខីណាស្រព។ អធិប្បាយ ១. ថេយ្យបរិភោគ ភិក្ខុដែលទ្រុស្តសីល ហើយនៅបំបាំងខ្លួន ពួនសម្ងំបរិភោគនូវ​បច្ច័យ​របស់​​ទាយក​ជាមួយនឹងសង្ឃ ហៅថា លួចបច្ច័យ​របស់ទាយកមកបរិភោគ ព្រោះថា ទាយក​ដែល​គេបូជានូវបច្ច័យមក គេចំពោះរកតែលោកដែលមានសីល ដោយគេប្រាថ្នាចង់​បាន​ផល​​ច្រើន គេមិនបានចំពោះរកភិក្ខុដែលទ្រុស្តសីលនោះឡើយ ហើយភិក្ខុ​ដែល​ទ្រុស្តសីល នៅក្លែង​បំភាន់យក​បច្ច័យរបស់គេមកបរិភោគ ទើបបានឈ្មោះថា លួចយក​នូវ​បច្ច័យ​របស់​ទាយក​មកបរិភោគ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះសោត បានឈ្មោះថា បានលួច​បច្ច័យ​របស់​ភិក្ខុ​ដែល​មានសីលទាំងប៉ុន្មាន មកបរិភោគទៀតផង ព្រោះបច្ច័យដែលទាយកគេ​ឲ្យ​មក​ដោយ​សទ្ធា​នោះ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់អនុញ្ញាតទុកឲ្យភិក្ខុដែលមានសីលតែម្យ៉ាង ព្រះអង្គ​មិន​បាន​អនុញ្ញាតទុកឲ្យដល់ភិក្ខុដែលទ្រុស្តសីលនោះឡើយ ហើយភិក្ខុដែលទ្រុស្តសីលនោះ មក​នៅបំបាំងរាំងមុខស្កាត់យកបច្ច័យទាំងនោះមកបរិភោគ ទើបបានឈ្មោះថា លួច​យក​នូវ​បច្ច័យ​របស់ភិក្ខុដែលមានសីល មកបរិភោគ។ ២. ឥណបរិភោគContinue reading “បរិភោគ៤យ៉ាង”

តិរច្ឆានវិជ្ជា

តិរច្ឆានវិជ្ជា គឺចំណេះដែលថោកទាប ទុកដូចជាចំណេះរបស់សត្វតិរច្ឆាន ព្រោះ​មិន​មាន​ប្រយោជន៍។ តិរច្ឆានវិជ្ជានោះ មានច្រើនជាអនេកពេកណាស់ តាមន័យ​ដែល​ព្រះដ៏មានជោគ ទ្រង់ត្រាស់សំដែងទុកក្នុងព្រហ្មជាលសូត្រ ទី១ ក្នុងគម្ពីរទីឃនិកាយ សីលខន្ធវគ្គ ឬក្នុង​សុភសូត្រ ទី១០ ក្នុងគម្ពីរទីឃនិកាយ តែក្នុងទីនេះ ពោលទុក​ដោយ​សង្ខេប​តែត្រឹម​ ៨ យ៉ាង ប៉ុណ្ណេះគឺ ១. អង្គំ ដម្រានិយាយអំពីសរីរាវយវៈ មានដៃ និងជើងជាដើម។ ២. និមិត្តំ ដម្រាសម្រាប់ទាយនូវហេតុផ្សេងៗ។ ៣. ឧប្បាតំ ដម្រានិយាយអំពីឧប្បត្តិហេតុ ដូចធ្លាប់កេតុ មេឃក្រហមដាលឡើង​ក្នុងទិស​ផ្សេងៗ​នោះ និងផែនដីញ័រជាដើម។ ៤. សុបិនំ ដម្រាសម្រាប់ទាយយល់សប្តិ។ ៥. លក្ខណំ ដម្រាសម្រាប់ទាយលក្ខណៈរបស់ស្ត្រី និងបុរស។ ៦. មូសិកច្ចន្នំ ដម្រាសម្រាប់ទាយនូវសំពត់ដែលកណ្តុរកាត់។ ៧. អគ្គិហោមំ វិធីបូជាភ្លើង។ ៨. ទិព្វិហោមំ វិធីបូជាវែក។ សមណៈអ្នកបរិភោគប្រើប្រាស់នូវបច្ច័យ ៤ ដែលទាយកឲ្យមកដោយសទ្ធា មិនត្រូវរៀន​ទន្ទេញ ឬចិញ្ចឹមជីវិតដោយតិរច្ឆានវិជ្ជាទាំងនេះឡើយ។ អំពើដែលភិក្ខុចិញ្ចឹមជីវិតដោយល្អContinue reading “តិរច្ឆានវិជ្ជា”

ចរិត៦យ៉ាង

លំនាំប្រព្រឹត្តជាប្រក្រតី ឬសំណាមវាសនា ដែលធ្លាប់សន្សំអប់រំទុកមកពីអតីតជាតិ ហើយ​មក​ផុសផុល​ឡើងក្នុងសន្តានដោយច្រើន ក្នុងបច្ចុប្បន្នជាតិនេះហៅថា “ចរិត” ចែកដោយ​សង្ខេប​មាន ៦យ៉ាង គឺ ១. រាគចរិត លំនាំរាគៈ គឺច្រើនដោយសេចក្តីតម្រេក។ បុគ្គលដែលជារាគចរិត ដំណើរ​ដើរ​ជាប្រក្រតី ទ្រង់រំពាស់ ញ៉េងញ៉ង លើកដាក់ជើងស្មើ ទ្រង់ថ្នមៗ ផ្ទៃបាតជើងផត ដានជើង​កំពង់កណ្តាល ជំហរ និងអង្គុយទ្រង់សុភាពរម្យទមគួរឲ្យជ្រះថ្លា តាក់តែង​ទីដំណេកស្មើៗ មិនរណូងរណាង ប្រមូលអវយវតូចធំ ឲ្យមូលគ្នាទើបប្រាសខ្លួនដេក ពេល​ក្រោក​ក៏​សន្សឹមៗ និយាយពាក្យទ្រង់ស្រទន់ ធ្វើការងារច្រើនស្អាត ស្លៀកពាក់​ច្រើន​បរិមណ្ឌល ទំពារ​ម៉ត់ទើបលេប បានអ្វីបន្តិចបន្តួច ឆាប់ត្រេកអរ ឃើញរូបល្អ ឮសំឡេង​ពីរោះជាដើម ឆាប់ជាប់ចិត្ត ខំសម្លក់ ឬផ្ទៀងស្តាប់អស់កាលយូរ ផ្គាប់ផ្គន់​បន្តិច​បន្តួចឆាប់គាប់ចិត្ត មិនសូវ​ប្រកាន់ទោសគេ ចេញដើរ​ទៅណា​ច្រើន​អាល័យ​ទី​កន្លែង មានធម៌ប្រព្រឹត្តនៅក្នុងសន្តាន ច្រើនបិទបាំងទោសខ្លួន ច្រើនអំនួត ច្រើន​ប្រកាន់​ខ្លួន ច្រើនប្រាថ្នាលាមក ច្រើនប្រាថ្នាធំ មិនសន្តោស ច្រើនក្រអឺតក្រទម ឆ្មើងឆ្មៃ។ បុគ្គលដែលជា​រាគចរិត គួរចម្រើនកម្មដ្ឋាន ១១ គឺContinue reading “ចរិត៦យ៉ាង”

ព្រហ្មវិហារធម៌៤

មេត្តា ផ្សាយមេត្តាដល់សព្វសត្វទាំងអស់ ករុណា ផ្សាយករុណាដល់សព្វសត្វទាំងអស់ មុទិតា ផ្សាយមុទិតាដល់សព្វសត្វទាំងអស់ ឧបេក្ខា ផ្សាយឧបេក្ខាដល់សព្វសត្វទាំងអស់។ សូមអនុមោទនា !!!

មេថុនសំយោគ

មេថុនសំយោគ មាន៧គឺ អ្នកប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយ ហើយត្រេកអរនូវកិរិយា​អប់គក់ ផ្ងូត ច្របាច់ របស់​មាតុគ្រាម ឬ​ប្រាថ្នា​ចង់​ឲ្យ​បាននូវ​អំពើ​ទាំងនោះ។ ​ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែសើចក្អាកក្អាយ លេងប្រឡែង​ជាមួយ​នឹង​មាតុគ្រាម ហើយ​ត្រេកអរ​តាមនោះ។ ​ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែសំឡក់ភ្នែក​របស់​មាតុគ្រាម ដោយ​ភ្នែក​របស់​ខ្លួន ឬ​ញាក់​ចិញ្ចើម​ឲ្យ​មាតុគ្រាម ហើយ​ត្រេកអរ​តាម​នោះ។ ​ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែស្តាប់សំឡេងរបស់មាតុគ្រាម​សើច និយាយ​ស្តី ឬ​ច្រៀង​ជាដើម ខំ​ផ្ទៀង​ចាំស្តាប់​អំពី​ខាង​ក្រៅ​ជញ្ជាំង ឬ​ខាងក្រៅ​កំពែង​ជាដើម ហើយ​ត្រេកអរ​តាម​នោះ។ ​ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែនឹកភ្នក​ដល់​សំណើច​សើច សំដីចចារ និង​ល្បែង​លេង​ដែល​ខ្លួន​ធ្លាប់​សើច ធ្លាប់​ចចារ ធ្លាប់​លេង​ជាមួយ​នឹង​​មាតុគ្រាម​ក្នុង​កាល​មុន ហើយ​ត្រេកអរ​តាម​នោះ។ ​ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែឃើញគហបតី ដែលស្កប់ស្កល់​ដោយ​កាមគុណ ៥​ ជាដើម ហើយ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ការ​ស្កប់ស្កល់​ដោយ​កាមគុណ ៥ នោះ។ មិនដល់ម្ល៉ោះ ត្រឹមតែប្រាថ្នាឲ្យបានជាទេវនិកាយណាមួយ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយធម៌ ដោយ​ប្រាថ្នា​ថា អញនឹង​បាន​ជា​ទេវតា​បែបនេះ ឬទេវតា​ដែល​មាន​សក្តិ​ធំណា​មួយ ដោយ​សីលនេះ វត្តនេះ តបៈនេះ ព្រហ្មចរិយ​​នេះ ដូច្នេះហើយContinue reading “មេថុនសំយោគ”

ជំនួញខុស ៥ប្រការ

អាជីវនៃឧបាសក កិរិយា​លះបង់​នូវ​ជំនួញ​ខុស​ ៥​ ប្រការ​ ហេីយ​ប្រកប​កិច្ចការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​ត្រឹមត្រូវ​តាមធម៌​ឈ្មោះ​ថា​ អាជីវនៃឧបាសក​ ដូចមាន​ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ​ ដែល​​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​​ទ្រង់​ហាម​ចំពោះ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា បញ្ចហិ​ ភិក្ខវេ​ វណិជ្ជា​ ឧបាសកេន​ អករណីយា ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ​ ជំនួញ​ខុស​ទាំង​ឡាយ​ ៥​ប្រការ​ គឺ​​ឧបាសក​​មិនគប្បី​​ធ្វើ​​ឡើយ​ ។ ជំនួញ​ ៥​ប្រការ​នោះគឺ​ សត្ថវណិជ្ជា​ ជួញគ្រឿងសាស្ត្រាវុធ​សម្រាប់​ប្រហារ​ គឺ​ធ្វើ​​គ្រឿង​​សាស្ត្រាវុធ​នោះ​ដោយ​ខ្លួនឯង​ ឬប្រេី​អ្នកដទៃ​ឲ្យគេ​ធ្វេីឲ្យ​ ឬបាន​មក​ដោយ​ហេតុ​ឯណាមួយ​ ហេីយ​លក់​នូវគ្រឿង​សាស្ត្រាវុធ​នោះ​ ។ សត្ត​វណិជ្ជា​ ជួញមនុស្ស មំសវណិជ្ជា​ ជួញសាច់​ គឺ​ចិញ្ចឹម​នូវសត្វ​ទាំងឡាយ មានជ្រូក​ជាដេីម​ លុះ​ដល់​សត្វ​ទាំងឡាយ​នោះ​​ចម្រេីន​​ធំឡេីង​ ក៏សម្លាប់​យក​សាច់លក់​ ។ មជ្ជវណិជ្ជា​ ជួញទឹកស្រវឹង​ គឺ​ផ្សំគ្រឿង​ណាមួយ​ឲ្យកេីត​ឡេីង​ជាទឹក​ស្រវឹង​ដោយខ្លួន​ឯង​ ឬទិញ​គេ​យកមក​ហេីយ​ លក់នូវ​ទឹកស្រវឹង​នោះ​ ។ វិសវណិជ្ជា​ ជួញថ្នាំពិស​ គឺ​ចាត់ចែង​​ផ្សំថ្នាំពិស​ឲ្យកេីត​ឡេីង​ដោយ​ខ្លួនឯង​ ឬឲ្យ​គេផ្សំ​ឲ្យ​ ឬក៏​បាន​មកដោយ​ហេតុ​ឯណា​នីមួយ​ ហេីយ​លក់នូវ​ថ្នាំពិស​នោះ​ ។ ឧបាសក​កាលវៀរ​ចាក​ជំនួញ​ខុស​ ៥ប្រការ​​នេះហើយ​ បាន​ប្រព្រឹត្ត​ការចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​ធម៌​ ឈ្មោះ​ថា​ មាន​អាជីវធម៌​ដោយប្រពៃ​។

បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ

បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ ១០ ទានមយ បុណ្យសម្រេចដោយ​ទាន សីលមយ បុណ្យសម្រេចដោយ​សីល ភាវនាមយ បុណ្យសម្រេច​ដោយ​ភាវនា អបចាយន បុណ្យសម្រេចដោយ​ការ​ឱន​លំទោន វេយ្យាវច្ចមយ បុណ្យសម្រេចដោយ​ការ​ជួយ​ការងារ​ក្នុង​បុណ្យកុសល ធម្មស្សវនមយ បុណ្យសម្រេច​ដោយ​ការ​ស្តាប់​ធម៌ ធម្មទេសនាមយ បុណ្យសម្រេច​ដោយ​ការ​សំដែង​ធម៌​ប្រាប់​អ្នក​ដទៃ បត្តិទានមយ បុណ្យសម្រេចដោយ​ការ​ចែក​ចំណែក​ផល​បុណ្យ​ដល់​អ្នក​ដទៃ បត្តានុមោទនាមយ បុណ្យសម្រេច​ដោយ​ការ​ជ្រះថ្លា ពេញចិត្ត​អនុមោទនា​បុណ្យ​​ដែល​គេ​បាន​​ធ្វើ​ហើយ ទិដ្ឋុជុកម្មមយ បុណ្យសម្រេច​ដោយ​ការ​យល់ត្រង់ យល់​ត្រូវ​តាម​ហេតុ​ផល​ពិត សូមអនុមោទនា !!!